واژینیت التهاب غشای مخاطی است که واژن را می پوشاند. همچنین می تواند با ولویت (التهاب فرج) همراه باشد. علائم بسته به علت متفاوت است
برای ارتباط با دکتر خوب برای درمان عفونت زنان در تهران اینجا کلیک کنید
چه چیزی باعث واژینیت می شود؟
این مقاله فقط به واژینیت ناشی از یک عامل عفونی می پردازد. سایر علل غیر عفونی، از جمله یائسگی یا استفاده از محصولات محرک نیز می توانند منجر به واژینیت شوند.
عفونت قارچی (کاندیدیازیس واژن)
عفونت های قارچی واژن به دلیل عدم تعادل در فلور واژن و تغییر در سطح pH واژن ایجاد می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، قارچ هایی که معمولا در واژن وجود دارند (کاندیدا آلبیکنس در 90٪ موارد) می توانند تکثیر شوند و باعث عفونت شوند.
علائم عفونت قارچی واژن معمولاً شامل ترشحات غلیظ، سفید یا زرد رنگ است که اغلب با خارش یا سوزش شدید همراه است.
عفونت قارچی واژینال مشابه عفونت مجاری ادراری در زنان نیست .
واژینوز باکتریایی
همانطور که از نام آن پیداست، واژینوز باکتریایی (یا BV) توسط باکتری هایی ایجاد می شود که از عدم تعادل در فلور واژن برای تکثیر بیش از حد معمول استفاده می کنند و باعث عفونت می شوند. این باکتری ها به طور طبیعی در واژن وجود دارند و BV یک عفونت مقاربتی (STI) نیست.
واژینوز باکتریایی باعث ترشحات خاکستری متمایل به سفید و بدبو می شود (اغلب به عنوان بوی ماهی توصیف می شود) و گاهی اوقات می تواند با خارش خفیف همراه باشد.
تریکومونیازیس (که به واژینیت انگلی نیز گفته می شود)
تریکومونیازیس یا تریک، یک عفونت مقاربتی است، اما بر خلاف سایر بیماری های مقاربتی، به راحتی قابل درمان است.
این بیماری توسط یک انگل میکروسکوپی که در زیر پوست ختنه گاه آلت تناسلی یا در ترشحات واژن یافت می شود ایجاد می شود. علائم معمولاً بین 5 تا 28 روز پس از مقاربت جنسی محافظت نشده ظاهر می شوند.
ترشحات کف آلود متمایل به بدبو، زرد یا سبز در این نوع واژینیت و همچنین خارش شایع است.
عوامل خطر
عوامل متعددی می توانند خطر ابتلا به عفونت های قارچی واژن را با تغییر تعادل طبیعی واژن افزایش دهند:
- تغییرات هورمونی مربوط به بارداری، قاعدگی یا داروهای ضد بارداری
- سن (زنان سی و چهل ساله به ویژه مستعد هستند)
- فعالیت جنسی
- دیابت کنترل نشده
- آنتی بیوتیک ها
- شیمی درمانی
- احساسات قوی
- لباس‌های ورزشی که باعث چروک شدن یا به دام انداختن رطوبت در ناحیه تناسلی می‌شوند (شورت دوچرخه سواری، مایو)
نحوه درمان واژینیت
عفونت های مخمری
عفونت های قارچی واژن را می توان با داروهای ضد قارچ بدون نسخه (OTC) درمان کرد. اینها شامل قرص ها و شیاف های واژینال (یا تخمک ها)، کرم ها و قرص های خوراکی تک دوز هستند. اگر کرم یا شیاف را انتخاب می کنید، آنها را قبل از خواب به مدت 1 تا 7 روز متوالی مصرف کنید و در طول دوره قاعدگی خود به مصرف ادامه دهید. آستر شورت در طول دوره درمان توصیه می شود.
اگر علائم حتی پس از مصرف داروهای OTC ادامه یابد، باید به پزشک مراجعه کنید.
شرکای جنسی معمولاً نیازی به درمان ندارند، زیرا عفونت های قارچی به ندرت به مردان منتقل می شود. با این حال، اگر شریک زندگی شما قرمزی و خارش در اطراف سر آلت تناسلی خود را تجربه کند، می تواند دو بار در روز به مدت 7 روز از کرم ضد قارچ استفاده کند.
واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس
واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس هر دو نیاز به معاینه پزشکی دارند، زیرا این بیماری ها با آنتی بیوتیک هایی درمان می شوند که فقط با تجویز پزشک قابل دریافت هستند.
در مورد تریکومونیازیس، مهم است که شرکای جنسی نیز درمان شوند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند.
چه زمانی برای واژینیت باید به پزشک مراجعه کرد؟
توصیه می شود اگر اولین بار است که ترشحات غیر طبیعی واژن را تجربه می کنید، برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید.
ترشحات واژن که دارای بوی بد هستند یا همراه با علائم واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس که در بالا توضیح داده شد، همیشه نیاز به مشاوره پزشکی دارند تا درمان مناسب فقط با نسخه دریافت شود.
در مورد عفونت قارچی واژن، مشورت با پزشک در موارد زیر ضروری است:
- شما دختری هستید که زیر 12 سال یا پیش از بلوغ دارید.
- شما باردار هستید.
- شما دیابتی هستید.
- شما خونریزی دارید
- این دومین عفونت شما در کمتر از دو ماه است یا در 12 ماه گذشته چهار یا بیشتر عفونت داشته اید.
- تب، درد شکم یا افزایش میل به ادرار کردن دارید.
چگونه از واژینیت پیشگیری کنیم؟
برای کاهش خطر ابتلا به واژینیت، از هر چیزی که ممکن است واژن را تحریک کند یا باعث رشد قارچ ها و گسترش باکتری ها شود، اجتناب کنید:
- محصولات بهداشتی معطر
- لباس تنگ
- دوش واژینال
- روغن ها، صابون های قوی، عطرها
- لباس زیر ساخته شده از پارچه های مصنوعی
برای کاهش خطر تریکومونیازیس، همیشه رابطه جنسی ایمن داشته باشید.